Digitale en educatieve longread voor het honderdjarige Schiphol. 

Een eigentijds en dynamisch verhaal, rijk geïllustreerd met fotomateriaal, infographics, geluidsfragmenten, animaties, video’s en historische filmfragmenten over de geschiedenis van Schiphol van de 17e eeuw tot en met nu. 

Makkelijk te delen en voor scholieren heel geschikt om een spreekbeurt te maken.

Het Vredespaleis geniet wereldwijde bekendheid. Maar wat gebeurt er precies? De een denkt dat Ratko Mladić in de kerkers wordt vastgehouden, de ander dat de koning er woont. Werk aan de winkel dus.  

Het eerste deel bestaat uit een rijk geïllustreerd overzicht van de wereldgeschiedenis vanuit het perspectief van het Vredespaleis. Johan Joor beschrijft op toegankelijke wijze de aanleiding en totstandkoming van het Vredespaleis, dat dankzij de gift van Andrew Carnegie mogelijk werd. 

Het tweede deel van het boek bestaat uit een fotoreportage waarin Inge van Mill als een 'vlieg op de muur' het dagelijks leven in het Vredespaleis heeft vastgelegd. Van de kelders tot het puntje van de toren, van de schoonmakers tot de internationale rechtszaken, van de grote happenings tot de intieme beraadslagingen.

Het fotodeel is eigenlijk een illustratie van het derde deel, een rechts-filosofisch essay. Hierin beschrijft auteur Heikelien Verrijn Stuart aan de hand van een wandeling door het Vredespaleis de rol en betekenis van het gebouw en de instituties voor de wereldvrede op dit moment. Het is een persoonlijk verhaal dat je meevoert, upstairs en downstairs. Ze staat stil bij de dilemma's en de praktische bezwaren van bestuurders, directie, rechters en ondersteunend personeel. Een fascinerende inkijk in een gespecialiseerde wereld die als gesloten te boek staat, maar in toenemende mate oog heeft voor de belangen van iedereen. 

Het jubileumboek ter gelegenheid van het honderdjarige bestaan van het Vredespaleis werd in het bijzijn van Secretaris-Generaal van de VN Ban Ki Moon en het voltallige Kabinet uitgereikt aan Koning Willem Alexander.

Juridische verhalen voor het slapen gaan. 

Samen met een mysterieuze leermeester maakt de twaalf jarige Max een reis door het lichaam van Vrouwe Justitia en ontdekt zo het belang van recht als onzichtbare structuur voor een veilige en stabiele samenleving. Een boek dat zowel jeugdige als volwassen lezers verrast heeft en binnen de juridische wereld veelvuldig gebruikt werd als bron van allerhande citaten.

"Voor mij was het boek een vingeroefening in verhalend schrijven. Een bruggetje, tussen praktijk en beoogd schrijverschap."

"In de eindfase van mijn advocatenbestaan, kwam ik door toeval weer in aanraking met de agro-food sector. Weer, omdat ik als kind opgroeide op het platteland en dus wist hoe ons voedsel verbouwd werd. Groot was mijn verbazing dat de moderne voedselvoorziening in niets meer leek op die van vroeger. Niet alleen door de onnavolgbare ontwikkelingen die zich binnen een tijdspanne van vijftig jaar voltrokken, maar ook door de vervreemding tussen mens en voedselvoorziening."

Wat ooit heilig was, het dagelijks brood, was nog slechts het eindproduct van onnavolgbare processen, systemen en belangen waar geen mens nog zicht op heeft. Zijn vrije gedachten hierover heeft Joris van der Goes in korte beschouwingen vastgelegd.

Stichting Advisering Bestuursrechtspraak (STAB) bestond eind 2021 precies 25 jaar. Althans, dat was wat gevierd ging worden. Welbeschouwd bestond de functie van STAB al heel veel langer en vormde die 25 jaar een mooie aanleiding om die voorgeschiedenis eens uit te pluizen. 

Het rijk geïllustreerde boek begint in de Dorpsstraat in het Friese Noordwolde. Daar wil een garagehouder een lpg-pomp openen, wat leidt tot een juridisch gevecht. Via Den Haag gaat het verhaal naar Straatsburg om vervolgens weer terug te komen in Den Haag. Terwijl een nog jonge minister Winsemius op het piepjonge ministerie van VROM alle zeilen bij moet zetten, keilt op 23 oktober 1985 het arrest uit Straatsburg als een klinker door de ruiten van juridisch Nederland. 

Juristen en bestuursrechtgeleerden lopen nog klapwiekend door de gelambriseerde kamer bij het horen van die datum. Het zijn de jaren van de kabinetten Lubbers. Als de premier tien jaar later probeert om de oprichting van STAB te verhinderen, springt de Raad van State in de bres. De Raad was destijds qua opdrachten de hofleverancier van het op te richten STAB. Hoe mooi kan het zijn, opgericht worden door je eigen klant?

Jubileumboek voor het jarige Hoen, makelaarskantoor en vastgoedbeheerder in Amsterdam. Een kantoor dat zich richt op vermogende particulieren en op investeerders in vastgoed. Dat was in 1929 de visie van Cor Hoen toen hij op 22-jarige leeftijd zijn makelaarskantoor begon. En aan die formule houdt het kantoor nu, negentig jaar later, nog altijd met succes vast.

De naamgever van het negentig jaar oude makelaarskantoor Hoen was het boegbeeld van de naoorlogse Makelaarsvereniging Amsterdam. Een gesoigneerde, aimabele man met een groot netwerk en een jaloersmakende gun-factor. Charmeur ook, volgens zoon Kees. Mensen mochten hem graag, ook als zakenman.

Gewiekst? Dat moet je in dit vak vooral niet zijn, weet Nico Holtzappel, die in 1956 door Cor Hoen als leerling-makelaar werd aangenomen. Dan verdien je in het vastgoed geen stuiver. Tenminste niet in Amsterdam. Holtzappel: ‘Een zekere onnozelheid is in dit vak een pre.’ Maar Hoen lette wel op de centen, vertelde zoon Kees die samen met zijn broer Peter ook decennialang op het kantoor van zijn vader heeft gewerkt. ‘Na verloop van jaren probeerden Peter en ik wel eens om opslag te krijgen, want we werkten gewoon in loondienst. Dan zei hij altijd: Ja, ik ben ermee bezig. Maar dat was het dan ook. Hij was ermee bezig. Daar bleef het bij.’

Een Engelstalig jubileumboek dat bestaat uit drie delen: de geschiedenis van de faculteit aan de hand van sleuteljaren. Een fotodeel over het dagelijkse leven op de faculteit. En interviews met internationale economen, waaronder Nobelprijswinnaars. De rode draad door deze interviews is Mercator sapiens. Dat vraagt om een korte uitleg. 

Op 9 januari 1632, ter gelegenheid van de opening van het Athenaeum Ilustre (de voorloper van de UvA) spreekt Caspar Barlaeus zijn lezing uit die de geschiedenis in zal gaan als 'Mercator sapiens', de Wijze Koopman. In de Agnietenkapel, in een zaal vol met een eerste generatie puissant rijke Amsterdamse kooplieden, gekleed in stemmig zwart om vooral soberheid en ernst uit te drukken, in een stad die op dat moment het centrum van de wereldhandel is, houdt hij zijn gehoor voor dat kennis de handel van de koopman ten goede komt. Kennis van zeeroutes, kennis van navigatie-apparatuur, kennis van landen, hun volkeren en hun talen, hun producten, wetten en gebruiken. Vervolgens wijst de spreker zijn gehoor op het belang van deugden. Ook die komen de handel van de koopman ten goede: eerlijkheid, spaarzaamheid, reflectie, prudentie, vrijgevigheid, betrouwbaarheid. 

Barlaeus heeft het over de filosoof als koopman en de koopman als filosoof en houdt zijn gehoor voor dat een machtige en trotse stad ook een centrum van kennis en wijsheid moet willen zijn. Deze rede inspireerde de oprichters van de faculteit bijna 300 jaar later. Deze rede inspireerde ons om de zinnebeeldige figuur van de 'Wijze Koopman' opnieuw op te voeren en deze gerenommeerde economen de vraag voor te leggen: Wat zou de WIjze Koopman ons nu vertellen?

Verstrikt in een emotioneel doolhof, zoekt Victor Kritzinger, een teleurgestelde idealist, verbinding met zijn grote maar geheime liefde Sophia. Zijn angst door haar afgewezen te worden, leidt tot een onvergeeflijke misstap. 

 

Toch geeft Sophia hem één kans om die misstap recht te zetten, waarbij Victor zich realiseert dat hij slechts kans van slagen heeft, als hij zichzelf weet te bevrijden van de schaamte waarmee hij opgroeide en waardoor hij zich onbewust liet gijzelen. 

Gedreven door liefde, daalt Victor af naar de krochten van zijn ziel, in de hoop daar, geconfronteerd met de betekenis van leven, liefde en dood, definitief te kunnen breken met verstikkende patronen. 

 

Een verhaal dat zich afspeelt af op de grens van het menselijk tekort. Een moderne Odyssee door het labyrint van emoties als schuld, schaamte, onmacht en liefde. Een uitnodigende zoektocht waarin de auteur op speelse wijze gedachten over filosofie, psychologie, seksualiteit en kunst verweeft met de existentiële vraagstukken waar Victor mee worstelt.

Jubileumboek in de vorm van een wandeling door de geschiedenis van Amsterdam Zuidoost. Floris V ging hier al op valkenjacht om op reigers te jagen, want 'het smout van de scire reiger is heerlick' (het vet van de grijze reiger is heerlijk). Het boek was de kroon op de investering van 1,5 miljard in de Bijlmer.

De geschiedenis van de Bijlmer begon helemaal niet pas in het midden van de vorige eeuw, zoals bijna iedereen die er woont lijkt te denken, maar gaat terug tot voor de 10e eeuw. Hier zwoegden in een vorig leven de eerste kolonisten op het deinende veen terwijl ze probeerden om het kletsnatte gebied tenminste nog een béétje droog te krijgen.

De auteur voert de lezer op de trekschuit mee langs 17e en 18e eeuwse buitenplaatsen van gefortuneerde Amsterdammers die hier tegen elkaar opbouwden: lusthoven met Italiaanse, Franse en Engelse tuinen die geen einde leken te kennen. Van dat verleden is bijna niets meer over. 

Toen in de 19e eeuw het water beter onder controle kon worden gehouden, streken er opnieuw boeren neer, maar lekker boeren werd het daar nooit. Uiteindelijk werd een handvol boerenfamilies in de jaren zestig van de vorige eeuw door de gemeente uitgekocht. Met de komst van de Bijlmer verdween de geschiedenis onder een metersdikke laag bouwzand waarop de grootste wijk zou verrijzen die Nederland ooit vanaf de tekentafel gebouwd zag worden.

Inburgeringsspel voor nieuwkomers. 

Positionering van Nederland als het gastvrije thuis voor nieuwkomers. 

Het inburgeringsproces kan soms als een verplichting voelen in Nederland. Maar Nederland is toch echt een heel 'gaaf land'. Daarom hebben we een inburgeringsspel ontwikkeld, als kennismaking met Nederland, de Nederlanders en de Nederlandse taal. En dat volgens de officiële inburgeringsnormen. 

Dit spel is tot stand gekomen in samenwerking met de BVE-raad, verschillende ROC's en Uitgeverij Boom.